رایحه‌های عطر
رایحه ابتدایی
مشک یا Musk از گروه رایحه‌های حیوانی که باعث پایداری و رایحه گرم در عطر می‌شود. مشک در قدیم از آهوی تبتی گرفته می‌شد اما اکنون به صورت شیمیایی تهیه می‌شود. مشک به عنوان پایدارساز در تمام عطرها و معمولا در رایحه پایانی استفاده می‌شود. مشک شدت تبخیر رایحه‌های اصلی را کم کرده و باعث ماندگاری بیشتر عطر می‌گردد.
رایحه میانی
گل صد تومانی یا Peony از دسته رایحه گل ها که دارای رایحه خنک گل است و با رایحه گلی خود قابلیت همگرایی خوبی با دیگر رایحه‌ها، مخصوصا گل رز دارد
گل زنبق یا Iris گونه‌ای همیشگی از زنبقیان، گلی خاص که به خاطر شکنندگی در تزئینات و دسته گل استفاده نمی‌شود، اما با یک‌بار دیدن، عاشق زیبایی آن می‌شوید. اسم آن یعنی Iris از الهه رنگین‌کمان در یونان که Irida نام داشته، گرفته شده است. بر اساس این افسانه از جای پای این الهه بر زمین گل زنبق می‌روییده است و به طور اعجاب‌انگیزی می‌توانیم رنگ‌های رنگین‌کمان را در گل زنبق ببینیم. این گل دارای رایحه پودری تلخ و کمی خنک است و به خوبی با گل رز و گل یاس ترکیب شده و دارای ماندگاری بسیار بالایی می‌باشد.
گل بنفشه یا Violet که به آن بنفشه شیرین نیز می‌گویند در منطقه مدیترانه و آسیای صغیر رشد می‌کند. بنفشه از قدیم به خاطر رایحه شیرین و گلی و به خاطر خواص درمانی در درمان بیماری‌های سرما‌خوردگی، آسم، دردهای مفصلی و عفونت‌ها معروف است. بنفشه نماد آتن در باستان و یکی از گل‌های مورد علاقه ناپلئون بناپارت بوده و در قرن 19 عطر آن بسیار محبوب بوده است. از برگ‌های بنفشه نیز در عطر‌سازی استفاده می‌شود و رایحه‌ای متفاوت از خود بنفشه دارد. بنفشه از گروه رایحه‌های گلی است و رایحه‌ای پودری، شیرین، چوبی و گلی دارد.
گل اوسمانتوس یا Osmanthus از خانواده زیتونیان که با نام چای زیتون نیز شناخته می‌شود و سمبل شهر هانگژو چین است و در چین به عنوان افزودنی برای نوشیدنی‌ها به کار می‌رود. این گل انواع و رنگ‌های مختلف مانند سفید مایل به نقره‌ای، طلایی نارنجی، قرمز و زرد دارد، اما روغن اصلی اوسمانتوس که در عطر‌سازی کاربرد دارد، از گل‌های طلایی نارنجی و زرد است. روغن گل اوسمانتوس گران است و هر کیلو از آن، 4000 دلار قیمت دارد. اوسمانتوس گلی بسیار خوش‌بو که رایحه‌ای گلی مانند شکوفه زرد آلو دارد.
رایحه پایانی
دارچین یا Cinnamon از گروه رایحه ادویه‌ها که از ساقه بیرونی درختان دارچین به دست می‌آید. کلمه دارچین ریشه‌ای عربی عبری دارد و برای قرن‌ها استفاده شده است به طوری که مصری‌ها 2000 سال قبل از میلاد مسیح از آن استفاده می‌کردند اما اصالتاً این ادویه برای چین است. دارچین امروزه در هندوستان، برزیل، ماداگاسکار، سریلانکا، چین، ویتنام، اندونزی و منطقه کارائیب به طور وسیع کشت می‌شود. دارچین رایحه‌ای شیرین، گرم و کمی تلخ دارد.
عنبر یا Amber از دسته رایحه‌های حیوانی است که دارای رایحه شیرین و گرم و رایحه اصلی گروه عطرهای شرقی است. عنبر باعث پایداری عطر نیز می‌گردد.
